คนไทยขึ้นชื่อเรื่องการถนอมอาหารไม่ว่าจะเป็นประเภทเนื้อสัตว์หรือผัก ผลไม้ ว่ากันว่าเป็นการเก็บไว้กินนอกฤดูกาล หรือในยามฉุกเฉิน การถนอมอาหารนั้นมีทั้งการดองเกลือ ใช้ความเค็มเป็นตัวช่วยในการยืดอายุหรือการตากแห้ง แช่อิ่ม เป็นต้น ทว่าคนในสมัยก่อนไม่ได้ใช้วิธีการถนอมอาหารที่มีความสลับซับซ้อน เพียงแต่ใช้เกลือหมักไว้ รอสักระยะก็นำมารับประทานได้ สีสันจึงดูแล้วไม่น่ารับประทาน แต่มั่นใจได้ว่าปลอดภัยจากสารปรุงแต่งที่อาจเป็นอันตราย
แต่การถนอมอาหารในปัจจุบัน สีผสมอาหารและวัตถุเจือปนอาหารนั้นมีบทบาทช่วยในการถนอมอาหารมากขึ้น ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือ มะม่วงดอง ถ้าเป็นวิธีแบบบ้านๆ มะม่วงที่ดองแล้วจะมีสีคล้ำ ไม่น่ารับประทาน ผู้ผลิตบางรายจึงนำสีผสมอาหารมาใส่เพื่อดึงดูดความสนใจ และเพิ่มความน่ารับประทานมากขึ้น
สีผสมอาหารที่ใช้ในมะม่วงดอง เป็นสีที่อยู่ในกลุ่มตาร์ตราซีน เป็นสารที่ให้สีเหลืองมะนาว ส่วนใหญ่จะใช้ผสมในลูกกวาด หมากฝรั่ง แยม เยลลี่ โยเกิร์ต และมัสตาร์ด เมื่อรับประทานเข้าสู่ร่างกาย จะทำให้เกิดอันตรายได้ ถ้าร่างกายได้รับในปริมาณมากๆ และบ่อยครั้ง จะทำให้ร่างกายขับสารเหล่านั้นออกมาไม่ทันและเกิดการสะสมตามเยื่อบุกระเพาะอาหารและลำไส้ ทำให้การดูดซึมของอาหารบกพร่องได้
เมื่อทราบถึงอันตรายของสารชนิดนี้แล้ว สถาบันอาหารจึงได้ทำการสุ่มตัวอย่างมะม่วงดองเพื่อหาการปนเปื้อนของสีผสมอาหาร ตาร์ตราซีน ซึ่งตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ 281 (พ.ศ.2547) กำหนดไว้ว่าห้ามใช้ สีตาร์ตราซีน ในผลไม้สด ผลไม้ดอง ผักดอง แต่ผลวิเคราะห์พบปนเปื้อนทุกตัวอย่าง
ฉะนั้นเป็นหน้าที่ของผู้บริโภคอย่างเราที่ต้องเลือกรับประทาน ทางที่ดีควรเลือกรับประทานผลไม้และผักสด หรือผลไม้ดองที่มีสีสันไม่ฉูดฉาดจนเกินไป เพื่อความปลอดภัย
Credit : Thaihealth
